首页
中国
世界
人物
事件
文化
成语
专题
古诗文
书籍
陈润
陈润,唐朝人,大历间人,终坊州鄜城县令。
查看更多陈润的诗文
查看更多陈润的诗文
相关诗文
阙题
【唐代】
陈润
丈夫不感恩,感恩宁有泪。心头感恩血,一滴染天地。
赋得秋河曙耿耿
【唐代】
陈润
晚望秋高夜,微明欲曙河。桥成鹊已去,机罢女应过。
月上殊开练,云行类动波。寻源不可到,耿耿复如何。
赋得池塘生春草(一作陈陶诗)
【唐代】
陈润
谢公遗咏处,池水夹通津。古往人何在,年来草自春。
色宜波际绿,香爱雨中新。今日青青意,空悲行路人。
送骆征君
【唐代】
陈润
野人膺辟命,溪上掩柴扉。黄卷犹将去,青山岂更归。
马留苔藓迹,人脱薜萝衣。他日相思处,天边望少微。
赋得浦外虹送人
【唐代】
陈润
日影化为虹,弯弯出浦东。一条微雨后,五色片云中。
轮势随天度,桥形跨海通。还将饮水处,持送使车雄。